Expulsion ontruimt bijna alles
Weer een fijn interview. Nu op het terras van Luciano. Met Expulsion Woningontruiming. Een jong en ambitieus bedrijf, gerund door twee compagnons. Buitenhoffer Marlison Martines (32) en Haagse Raymondt Muller (40). Marlison zit er al als ik aankom. Raymondt is nog even aan het werk en zal later aanschuiven. Wij steken alvast van wal.
De weg naar De Buitenhof
Die naam. Cool! “Het is Frans voor ‘ontruiming’.” Marlison, samenwonend, 3 kinderen, lacht erbij. Op z’n 12e kwam hij van Curaçao naar Nederland. Via Amsterdam, Dordrecht, Tilburg en Zwijndrecht kwam hij in 2013 in ‘onze’ Chopinlaan wonen. Blijf je hier wél? “Ik ga niet meer weg, nee.” lacht Marlison.
Zelfstandig!
En nu zelfstandig ondernemer! Hoe is het zo gekomen? “Sinds 2013 was ik Proces Operator bij Friesland Campina. Raymondt reed al containers. Hij zette ze neer bij de klant en haalde ze weer op. Maar die mensen moesten alles zelf doen. Meestal is het niet ‘even een huis leeghalen’. Het valt vies tegen. Wij helpen ze. We begonnen net voor Corona. Pittig. Maar nu willen we doorzetten.”
Klanten en samenwerkingen
Voor wie werken jullie? “We richten ons vooral op particulieren. Op mensen die tegen het werk opzien en hulp nodig hebben. We pakken het slim aan en hebben daardoor scherpe tarieven. Zo hebben we een mooie samenwerking met Renewi. We werken met ‘seniorenpakketten’ afhankelijk van de grootte van een woning.” Senioren? “Ja, mensen die naar een verzorgingstehuis gaan en weinig mee kunnen nemen. Familie zit meestal niet te wachten op het leeghalen van het huis.”
Mensen helpen
Marlison belt Raymondt: “Kom je nog?” Helaas, hij redt het niet. De telefoon gaat op de luidspreker. Wat drijft jou, Raymondt? “De vrijheid van eigen baas. Mensen helpen. Goeie dingen doen, veel sociale contacten met klanten.” Raymondt heeft mooie praktijkverhalen. De mevrouw van 103 jaar die tóch naar een verpleeghuis moest. En van die ras-Hagenees. Marlison knikt. “Ja, heftig. We komen daar binnen. Of we koffie willen? Even later zegt die man: “Dit is ook de laatste keer dat jullie me zien, over 2 weken ga ik euthanasie plegen.” “Dan ben je wel stil.”
Ook sociaal ondernemen
Raymondt gaat nog even door met z’n klus. Ik vraag Marlison naar hun verdere plannen. “We willen niet alleen groeien. We willen ook een leer-werkplek bieden voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ze kunnen goeie meubels eruit halen, schuren, schilderen en verkopen. We willen sociaal ondernemen.” We nemen hartelijk afscheid. Marlison rekent de koffie af en nog altijd onder de indruk loop ik naar huis!
Tekst: Marc Fahrner
Foto: Marc Fahrner
