Op 4 juni was de eerste les Parkinsonboksen in de Buitenhof. In de gymzaal aan de Griegstraat maakte 6 deelnemers kennis met de sport. Allemaal op eigen tempo en volgens eigen kunnen. Of, zoals boksleraar Cor Mol zegt: “De een is de ander niet, zoek zelf je limiet op.”
“Als je wandelt, neem je armen mee”. Tijdens de warming-up krijgen de Parksinsonpatiënten die meedoen met de eerste speciale boksles al opdrachten om te werken aan hun coördinatie. Dat is precies waar zij moeite mee hebben. “Door te blijven sporten en te blijven denken, vertraagt het proces en de klachten die Parkinson geven”, vertelt initiatiefnemer en boksleraar Cor Mol. Hij heeft al 40 jaar vechtsportervaring en zijn eigen dojo. Toen de mogelijkheid zich voordeed om een cursus Parkinsonboksen te volgen, deed hij dat. In eerste instantie vooral omdat zijn vader Parkinson heeft. “Ik leerde beter begrijpen waarom hij dingen doet, er was meteen herkenning. Al snel besloot ik dat ik hier meer mee moest.”
Dubbele taken
Elke les begint met een warming-up. De eerste les zijn dat oefeningen in de zogenoemde speedladder en het gooien met tennisballen. Hierbij is duidelijk zichtbaar dat de deelnemers moeite hebben met meerdere dingen tegelijkertijd doen. Mol: “We gaan niet alleen maar boksen. De rest van het lichaam moet ook meedoen. Ze hebben moeite met dubbele taken, dus die trainen we ook.” Stapje voor stapje maakt Mol de oefeningen iets moeilijker. In eerste instantie hoef je alleen maar in de ladder te stappen, maar op een gegeven moment komen er opdrachten bij: voet in, voet uit, een bal erbij. De een pakt het sneller op dan de ander, maar iedere deelnemer gaat gaandeweg de oefening vooruit.
Te goed voor fysio
Na de warming-up start het boksen. “Stap, bijsluiten, stoot”, Mol geeft het ritme aan. De deelnemers volgen. “Ik was meteen verkocht”, zegt deelneemster Marian Nijs (75). 2 jaar geleden werd bij haar Parkinson geconstateerd. “Ik ga elke week naar de fysio, maar ik mis daar de uitdaging. Ik ben er eigenlijk nog te ‘goed’ voor. Qua conditie kon de ik boksles prima hebben. Je merkt wel echt dat je coördinatie minder is.” Ook Rob Kuiper (65) doet enthousiast mee: “Sporten is fijn om te doen. Dat heb ik altijd gevonden. Nadenken over wat je moet doen, is lastiger geworden in de 3 jaar dat ik Parkinson heb. Ik doe al fitness voor Parkinsonpatiënten, met deze boksles erbij blijf ik goed in beweging.”
Glunderen
Deze eerste les nog geen stootkussen. Oefenen doen ze op elkaar. Ook weer op eigen tempo. En tot 10 tellen. Weer een extra opdracht erbij om het denken te stimuleren. Mol: “Als de bokshandschoenen aangaan, verandert er iets. Je ziet ze glunderen. Of de stootkussens nog komen? Zeker! De volgende les pak ik ze erbij. Eerst de basistechnieken, dan een stapje extra.”
Parkinsonboksen kan elke dinsdag (18.45-19.45 uur) en zaterdag (10.30-11.30 uur) in de sportzaal aan de Griegstraat, achter de Laurentiusschool. Meer informatie: www.parkinsonboksendelft.nl
